Η χύτευση φωσφορικών αναφέρεται σε ένα χυτό που συνδυάζεται με φωσφορικό οξύ ή φωσφορικό και ο μηχανισμός σκλήρυνσης σχετίζεται με τον τύπο του συνδετικού που χρησιμοποιείται και τη μέθοδο σκλήρυνσης.
Το συνδετικό του χυτεύσιμου φωσφορικού μπορεί να είναι φωσφορικό οξύ ή μικτό διάλυμα διόξινου φωσφορικού αργιλίου που παράγεται από την αντίδραση φωσφορικού οξέος και υδροξειδίου του αργιλίου. Γενικά, το συνδετικό υλικό και το πυριτικό αλουμίνιο δεν αντιδρούν σε θερμοκρασία δωματίου (εκτός από τον σίδηρο). Απαιτείται θέρμανση για την αφυδάτωση και τη συμπύκνωση του συνδετικού υλικού και τη συγκόλληση της σκόνης αδρανών για να επιτευχθεί η αντοχή σε θερμοκρασία δωματίου.
Όταν χρησιμοποιείται πηκτικό, δεν απαιτείται θέρμανση και μπορεί να προστεθεί λεπτή σκόνη μαγνησίας ή τσιμέντο υψηλής αλουμίνας για να επιταχυνθεί η πήξη. Όταν προστίθεται λεπτή σκόνη οξειδίου του μαγνησίου, αντιδρά γρήγορα με το φωσφορικό οξύ για να σχηματιστεί, προκαλώντας πήξη και σκλήρυνση των πυρίμαχων υλικών. Όταν προστίθεται αργιλικό τσιμέντο, σχηματίζονται φωσφορικά άλατα με καλές ιδιότητες πηκτωματοποίησης, φωσφορικά άλατα που περιέχουν νερό όπως μονοόξινο φωσφορικό ή διφωσφορικό ασβέστιο. Το υδρογόνο ασβέστιο κ.λπ., προκαλούν τη συμπύκνωση και τη σκλήρυνση του υλικού.
Από τον μηχανισμό σκλήρυνσης των πυρίμαχων χυτών φωσφορικού οξέος και φωσφορικών, είναι γνωστό ότι μόνο όταν ο ρυθμός αντίδρασης μεταξύ του τσιμέντου και των πυρίμαχων αδρανών και σκονών είναι κατάλληλος κατά τη διάρκεια της διαδικασίας θέρμανσης, μπορεί να σχηματιστεί ένα εξαιρετικό πυρίμαχο χυτό. Ωστόσο, οι πυρίμαχες πρώτες ύλες εισάγονται εύκολα στη διαδικασία της κονιοποίησης, της σφαιρικής άλεσης και της ανάμειξης. Θα αντιδράσουν με τον παράγοντα τσιμέντου και θα απελευθερώσουν υδρογόνο κατά τη διάρκεια της ανάμειξης, γεγονός που θα προκαλέσει τη διόγκωση του πυρίμαχου χυτού υλικού, τη χαλάρωση της δομής και τη μείωση της αντοχής σε θλίψη. Αυτό δεν είναι ευνοϊκό για την παραγωγή συνηθισμένων πυρίμαχων χυτών φωσφορικού οξέος και φωσφορικών.
Ώρα δημοσίευσης: Νοε-04-2021